Devellyn- magia |
V: Chyba koniowi. - zasmiala sie. Y: Oj czepiasz sie. - rowniez sie zasmial. V: Wiem. - usmiechnela sie. Y: No to jak Venus? V: Co jak? Y: No przeciez wiesz, ze Devellyn sie w tobie kocha, no nie? Co powiesz? V: A co mam powiedziec? Y: No, ze tez go kochasz i bla bla bla. V: Oj wez przestan. - przerzuciła oczyma. D: Venus? To prawda? - spytal zaklopotany. V: Nie, no cos ty... Y: Haha! Jasne! V: No a nie?! Nie kocham sie w zajetym ogierze! Pfy! - prychnela. Y: Jestes taka slodka. - zasmial sie. V: Ooo... ty tez. Y: Uwazaj bejbe, bo sie zakochasz. V: A co jesli juz to zrobilam? Y: Hahaha! Nie mozemy byc razem. V: Lamiesz mi serce. - zasmiala sie. Y: Wybacz kochanie. D: Ej! Mozecie przestac sie kochac na moich oczach? Wasz zwiazek i tak nie ma przyszlosci. - zasmial sie. V: A co? Zazdrosny? - zasmiala sie. <Devellyn?> |